W świecie pełnym rozpraszaczy coraz częściej zaczynamy mieć trudności z koncentracją – i mimo poświęcania na pracy wielu godzin, nie działamy tak skutecznie, jak byśmy chcieli. Jeśli czujesz, że przerasta cię ilość zadań do wykonania, a dotychczasowe metody na planowanie czasu nie zdają egzaminu w dłuższej perspektywie – technika Pomodoro może być dla ciebie dobrym wyborem.
O tym, na czym polega technika Pomodoro i jak stosować ją w praktyce, opowiadamy w naszym artykule.
Czym jest technika Pomodoro?
Technika Pomodoro została stworzona pod koniec lat 80. przez włoskiego studenta Francesco Cirillo – był to jego sposób na walkę z prokrastynacją i skupienie się na nauce. Czując się przytłoczony ilością zadań, ustawił sobie za cel poświęcenie na naukę dziesięciu minut. Zachęcony tym wyzwaniem, znalazł kuchenny minutnik w kształcie pomidora (po włosku pomodoro), ustawił go na 10 minut... i stworzył technikę, z której dzisiaj korzystają miliony osób na całym świecie.
Autor techniki Pomodoro Francesco Cirillo napisał o tej metodzie książkę, ale jej esencję możemy podsumować w kilku prostych krokach:
- Przygotuj listę zadań, które chcesz wykonać.
- Ustaw timer na 20-25 minut (długość sesji możesz ustalić samodzielnie) i skup się na jednym zadaniu, dopóki timer nie zadzwoni.
- Kiedy twoja sesja się skończy, zrób pięciominutową przerwą.
- Po czterech sesjach zrób dłuższą, 15- lub 30-minutową przerwę.
Podzielenie swojego czasu pracy na 25-minutowe sprinty są podstawą techniki Pomodoro, ale uzyskać jak najwięcej z każdej sesji pomogą następujące wskazówki:
- Podziel złożone projekty na mniejsze zadania. Jeśli wykonanie zadania wymaga więcej niż czterech sesji, podziel je na mniejsze kroki. To zapewni wyraźny postęp w realizacji projektów, ponieważ duże i złożone zadania często odkładamy na później – podczas gdy za wykonanie ich mniejszych fragmentów zabieramy się z łatwością.
- Małe zadania idą razem. Każde zadanie, które zajmie mniej niż jedno pomodoro, powinno być połączone z innymi prostymi zadaniami.
- Po ustawieniu timera musi on zadzwonić. Sesja Pomodoro jest niepodzielną jednostką czasu i nie może być przerwana – szczególnie, żeby sprawdzić skrzynkę mailową, Slacka czy kalendarz. Notuj wszelkie pomysły, zadania lub prośby, które wpadają w trakcie sesji, aby wrócić do nich później.
Jeśli jednak coś oderwało cię od sesji, zrób pięciominutową przerwę i zacznij od nowa. Cirillo zachęca, aby monitorować niezaplanowane przerwy w miarę ich pojawiania się i zastanowić się, jak możesz je zminimalizować podczas następnej sesji.
Co sprawia, że technika Pomodoro jest tak skuteczna?
#1. Łatwy start
Badania wykazują, że przyczynną prokrastynacji często nie jest lenistwo czy brak samokontroli, tylko uniknięcie negatywnych uczuć. Aby przerwać ten cykl, należy podzielić zadania na małe, niewymagające dużego wysiłku kroki. Technika Pomodoro skłania nas ku temu, skupić się na następnych 25 minutach, zamiast czuć się przytłoczonymi ogromem zadań. Wykonuj je krok po kroku i nie martw się o wynik.
Po każdej 25-minutowej sesji zrób pięciominutową przerwę – i spędź ją poza swoim burkiem. Śledź swoje postępy i celebruj wykonane zadania – to pomoże ci zachować motywację i trzymać się wyznaczonych celów. Ale pamiętaj, żeby być wobec siebie cierpliwym – przełamanie nawyku prokrastynacji wymaga czasu i wysiłku.
#2. Pomóc w koncentracji
Trudno jest zachować koncentrację, gdy jesteśmy nieustannie bombardowani wiadomościami e-mail, powiadomieniami z mediów społecznościowych i innymi rozpraszaczami. Ostatnie badania pokazują, że ponad połowa rozpraszaczy, których doświadczamy w ciągu dnia, jest spowodowana przez nas samych. Oznacza to, że sami odrywamy się od naszych zadań. Technika Pomodoro pomaga oprzeć się tym rozpraszaczom i skupić uwagę na zadaniu, które tego wymaga.
#3. Grywalizacja produktywności
Każda sesja Pomodoro to kolejna szansa na osiągnięcie jeszcze lepszych efektów. Cirillo przekonuje, że „koncentracja i świadomość prowadzą do szybkości [wykonywania zadań], jedno pomodoro na raz”.
Technika Pomodoro jest przystępna, ponieważ skupia się na konsekwencji, nie perfekcji. Dopasuj ją do siebie: zmotywuj się na kolejny sukces, dokładając po dodatkowym pomodoro każdego dnia. Rzuć sobie wyzwanie, aby zakończyć duże zadanie w określonym czasie. Spróbuj ustalić docelową liczbę pomodoro, które wykonasz nie rozpraszając się. Myślenie w pomodorach, a nie w godzinach, dla wielu jest po prostu przyjemniejsze.
#4. Budowanie świadomości tego, na co faktycznie poświęcasz swój czas
Myśląc o zadaniach, które mamy do wykonania, często padamy ofiarami złudzenia planowania – czyli tendencji do niedoszacowania czasu potrzebnego do wykonania zadań w przyszłości, nawet jeśli wiemy, że wcześniej wykonanie podobnych zadań wymagało więcej czasu. Dzieje się tak dlatego, że nasze obecne „ja” wyobraża sobie przyszłe „ja” działające w zupełnie innych okolicznościach i z innymi ograniczeniami czasowymi.
Technika Pomodoro może być cenną bronią przeciwko złudzeniu planowania. Kiedy pracujemy w krótkich, określonych czasowo interwałach, czas nie jest już abstrakcyjnym pojęciem, ale konkretnym wydarzeniem. Staje się pomodoro – jednostką zarówno czasu, jak i wysiłku. W odróżnieniu od idei 25 minut „ogólnej pracy” pomodoro jest wydarzeniem, które mierzy skupienie się na jednym lub kilku prostych zadaniach.
Koncepcja czasu zmienia się z negatywnej – coś, co zostało utracone – na pozytywną reprezentację zrealizowanych wydarzeń. Cirillo nazywa to „odwróceniem czasu”, ponieważ zmienia to postrzeganie upływającego czasu z abstrakcyjnego źródła niepokoju na dokładną miarę produktywności. W efekcie, z czasem prowadzi to do znacznie bardziej realistycznych szacunków czasowych i sprawia, że planowanie nowych zadań przestaje nas stresować.
